CKE 9: Table Top

Na avondfotografie tijdens GLOW te hebben gedaan is de volgende opdracht compleet anders: table top. Het idee is om in de gecontroleerde omgeving van een fotostudio een voorwerp te fotograferen op een abstracte of vervreemdende manier. Zodat niet direct duidelijk is wat het voorwerp is. Dit kan op een aantal manieren:

• een vreemd voorwerp
• rare belichting
• een rare combinatie van voorwerpen
• extreem detail van een voorwerp
• vervreemdende nabewerking

Voorbeelden die ter inspiratie zijn getoond zijn o.a. een paar vorken die in elkaar grijpen, broodje hamburger met rat (mét staart en pootjes!), vallende waterdruppel in bak water, rook, negatieve foto, enzovoort.

Waar sommigen direct met iets aan de gang wilden wist ik het gewoon niet zo snel. Dus heb ik het huis afgestruind op zoek naar dingen die mogelijk een interessant beeld zouden kunnen opleveren. Naast een fototoestel, macrolens, statief en afstandbediening, had ik een tas vol attributen mee naar de cursusavond: een paar vorken, een vijl, tennisbal, doos nietjes, lucifers, Leatherman multitool, stoffen (fluweel, nepbont), kristallen piramide, veters, schroefjes, boutjes, moertjes, bellenblaas, en dat soort meer.

Ik bespreek hier de selectie van 7 foto's die mij het meest aanspreken, inclusief het commentaar dat medecursisten erop hebben geleverd in de nabespreking.

De fotostudio was ingericht in verschillende tafels. Sommige met lichtbakken, andere met witte of juist zwarte doeken. Allerhande extra lampen en voorwerpen waren aanwezig. 

Ik koos voor een donker hoekje. Het enige licht kwam van de andere kant van de studio, waardoor er alleen maar zacht strijklicht op de werkplek viel. Als eerste ben ik met een vijl aan de slag gegaan, ik wilde het oppervlak in beeld brengen.

ISO 200, f/16, 34 seconden. M-stand, Manual Focus, 

vanaf statief, met afstandbediening

Foto in nabewerking 30 graden gedraaid.

Het zachte strijklicht hielp om uitgebeten stukken te voorkomen die bij meer licht zeker zichtbaar zouden zijn geweest. De kleine stukjes hout vind ik wel iets toevoegen in het beeld.

Na hier zeker een half uur mee bezig te zijn geweest ben ik verder gegaan met de veter:

 ISO 200, f/11, 1/30e seconde. M-stand, Manual Focus, 

vanaf statief, met zelfontspanner

ISO 200, f/11, 1 seconde. M-stand, Manual Focus, 

vanaf statief, met zelfontspanner

Deze twee foto's zijn van dezelfde veter. Onder verschillende hoek gemaakt en de bovenste foto is extreem onderbelicht.

Het volgende was een tennisbal. Omdat ik zelf tennis wilde ik daar wel iets mee doen, maar dat is nog lastig, het blijft een tennisbal en er zitten geen interessante hoeken aan. Behalve de naad die er overheen loopt, die is afwijkend van het vilten oppervlak. Daar moet iets mee te doen zijn. Na wat proberen kwam ik uit op een lichtbak, daar de bal op leggen zodanig dat de naad een glimlach lijkt. 

ISO 200, f/8, 1/30e seconde. M-stand, Manual Focus, 

tennisbal op lichtbak, vanaf statief, met afstandbediening

Gele kleur van de tennisbal in Photoshop met Color Replace veranderd.

Hierna op zoek gegaan naar nog een toepassing voor de lichtbak. En die gevonden in bellenblaas. Ik heb geprobeerd om een zeepbel op de lichtbak te krijgen maar ze bleven stukgaan. Bellen in vlucht vastleggen dan maar, geen statief, relatief snelle sluitertijd, ISO omhoog. Het bleek ondoenlijk om bellen te blazen en dan snel een camera te pakken. Gelukkig wilde Pia wel assisteren, bedankt Pia.

De uitvoering was zo dat Pia de bellen over de lichtbak heen blies en als er dan een redelijk grote bel mooi zweefde boven de bak, dan zou ik uit de hand snel een foto proberen te maken. Gelukkig snapte de autofocus de bedoeling, waarbij de zwarte achtergrond geholpen zal hebben.

ISO 200, f/3.2, 1/50e seconde, uit de hand. 25% Uitsnede.

De gekleurde vlakken zijn de reflecties van de lichtbak onder de zeepbel.

Ook wel geslaagd naar mijn mening, ik zie er een gezichtje in. De "ogen" zijn twee lichtbakken achter mij in de fotostudio. Ik heb een stuk of 20 foto's gemaakt van zeepbellen en ze waren bijna allemaal bewogen. Ik had toch de ISO wat omhoog moeten doen en dan 1/100e seconde bijvoorbeeld.

Vervolgens ben ik de lichtbak als lichtbron gaan gebruiken. Het volgende onderwerp is een gegalvaniseerde schroef op een ondergrond van nepbont. Op zich al een bevreemdende combinatie. 

ISO 400, f/8, 0,8 seconden belicht. A-stand. 

Naast een 105 mm macrolens ook nog een 25 mm tussenring gebruikt voor meer detail.

Lichtbak als tegenlicht gebruikt.

Het doet mij denken aan een landbouwwerktuig op een akker. Terwijl het een schroef van slechts 3 centimeter is. Nog een keer dezelfde schroef, nu in een compositionair interessantere diagonaal 

ISO 400, f/11, 1 seconde. A-stand, vanaf statief.

Ook hier 105 mm macro lens i.c.m. een 25 mm tussenring.

Omgezet in negatief in Photoshop.

Conclusie: ik vond dit heerlijk om te doen! Er was een krappe drie uur de tijd, maar ik had me ook zes uur lang kunnen vermaken. En dan heb ik zoveel dingen nog niet gedaan. Ik wil ook nog wel eens met druppels in de weer. 

Dan de feedback van de medecursisten. De top-3 foto's wordt gevormd door:

1. unaniem: de rasp 
2. de eerste (donkere) veter foto
3. de schroef in normale kleur (met twijfel, de negatieve is abstracter, vervreemdender en heeft ook een sterke diagonaal, maar de andere heeft een prettigere structuur. Misschien verander ik deze laatste nog, merkt niemand, sssst)

Ik kan me er prima in vinden. Over het algemeen vond men de foto's wel goed en er werd zelfs iets van een lijn, een eigen stijl in gezien. Dat kan ook wel kloppen, want het heeft toch met de werkwijze, bewerking die ook persoonlijk is, apparatuur en eigen kijk te maken. En ik zag het ook bij anderen. Waar de een los gaat op complementaire kleuren in de achtergrond neemt de ander high key opnamen en weer een ander isoleert het onderwerp volledig van de omgeving. Leuk om te zien, maar ook goed om bij stil te blijven staan dat er altijd keuzes zijn die tot een ander resultaat lijden.

En in het artikel over de nabespreking van Glow heb ik het er ook al over gehad: bij nagenoeg alle cursisten blijken de kleuren van de eigen monitor sterk af te wijken van de kleuren op een gekalibreerd scherm bij CKE. Waar ik er bij Glow geen last van leek te hebben, was dat nu wel duidelijk het geval. Het effect kan zijn dat bovenstaande foto's op jouw (wel goede) scherm helemaal niet goed lijken, terwijl ze op mijn (eigenlijk niet heel erg geschikte, ongekalibreerde) laptopscherm prima lijken. De afwijkingen waren over het algemeen dat op het gekalibreerde scherm:

• de foto fors lichter is (halve stop?)
• er meer detail zit in donkere partijen, waardoor ruis meer naar voren komt

Vooral bij de zeepbelfoto was het effect vreselijk. Op mijn scherm gaat hij nog wel, al is het niet super, maar op een echt goed scherm was het niet om aan te zien.

De eerste keer dat we foto's hebben beoordeeld vanaf het scherm en niet vanaf papier. Het geeft toch te denken. Week na week kloppen kleuren en helderheid niet bij minimaal een van de cursisten. Toch maar aan de kalibratie? Of zouden de foto's prima zijn geweest als ik ze zou hebben laten afdrukken? Maar uiteindelijk doe ik dat niet vaak, bijna alles is voor weergave op een PC. En het idee dat op andere schermen mijn (hier) geslaagde opnames er vreselijk uitzien wordt ik niet vrolijker van. Wordt vervolgd!

Robert van Brug